আয়াত :
1
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
Ai[393] u vrenjt dhe ktheu kurrizin,
আয়াত :
2
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
kur i erdhi pranë i verbri.
আয়াত :
3
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
E ku e di ti, ndoshta ai dëshironte të pastrohej (nga gjynahet)
আয়াত :
4
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
ose të merrte këshillë, e këshilla t’i sillte dobi atij?!
আয়াত :
5
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
Sa për atë që është i pasur,
আয়াত :
6
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
ti atij po i kushton vëmendje,
আয়াত :
7
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
megjithëse nuk ke përgjegjësi, nëse ai nuk dëshiron të pastrohet.
আয়াত :
8
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
Sa për atë që të vjen duke nxituar
আয়াত :
9
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
dhe ndien frikë (nga Allahu),
আয়াত :
10
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
ti atij nuk po ia vë veshin.
আয়াত :
11
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
Mos vepro ashtu! Në të vërtetë, ky (Kuran) është këshillë,
আয়াত :
12
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
pra, kush të dojë, le të marrë këshillë!
আয়াত :
13
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
Ai ndodhet në Faqe të nderuara,[394]
আয়াত :
14
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
të lartësuara, të pastra,
আয়াত :
15
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
në duart e shkruesve (engjëj)
আয়াত :
16
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
të ndershëm dhe të drejtë.
আয়াত :
17
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
Mallkuar qoftë njeriu! Sa mosmirënjohës që është ai!
আয়াত :
18
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
Prej çfarë gjëje e krijon Allahu atë?
আয়াত :
19
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
Prej pikës së farës e krijon dhe i jep përmasa të rregullta.
আয়াত :
20
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
Më pas ia lehtëson rrugën (e lindjes)
আয়াত :
21
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
e pastaj e vdes dhe i cakton një varr,
আয়াত :
22
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
dhe, kur të dojë, Ai e ringjall.
আয়াত :
23
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
E megjithatë, njeriu ende nuk i ka plotësuar ato që i ka urdhëruar Ai!
আয়াত :
24
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
Le të mendojë njeriu për ushqimin e vet:
আয়াত :
25
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
Jemi Ne që lëshojmë ujë me bollëk,
আয়াত :
26
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
pastaj e çajmë tokën në thellësi
আয়াত :
27
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
dhe nxjerrim prej saj drithërat,
আয়াত :
28
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
rrushin e perimet,
আয়াত :
29
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
ullirin e palmat,
আয়াত :
30
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
kopshtet e dendura,
আয়াত :
31
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
pemët dhe gjithë barërat,
আয়াত :
32
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
që t’i gëzoni ju dhe bagëtitë tuaja.
আয়াত :
33
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
Por, kur të vijë Ushtima,
আয়াত :
34
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
atë Ditë njeriu do të ikë nga i vëllai,
আয়াত :
35
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
nga e ëma dhe nga i ati,
আয়াত :
36
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
nga e shoqja dhe nga fëmijët e vet.
আয়াত :
37
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
Atë Ditë, secili prej tyre do të ketë aq shqetësim për veten, sa do t’i mjaftojë.
আয়াত :
38
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
Atë Ditë do të ketë fytyra rrëzëllore,
আয়াত :
39
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
të qeshura e të gëzuara.
আয়াত :
40
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
Atë Ditë do të ketë (edhe) fytyra të pluhurosura,
আয়াত :
41
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
që do t’i mbulojë errësira.
আয়াত :
42
أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
Këta janë jobesimtarët, gjynahqarët.
