വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ

സ്‌പാനിഷ്‌ പരിഭാഷ - നൂർ ഇന്റർനാഷണൽ സെന്റർ

Scan the qr code to link to this page

سورة الشعراء - Sura Ash Shuará (Los Poetas)

പേജ് നമ്പർ

ആയത്ത്

ആയത്തിൻറെ ടെക്സ്റ്റ് പ്രദർശിപ്പിക്കുക
സൈഡ് നോട്ട് പ്രദർശിപ്പിക്കുക
Share this page

ആയത്ത് : 1
طسٓمٓ
1. Ta. Sin. Mim.[711]
[711] Ver la nota de pie de la aleya 1 de la sura 2.
ആയത്ത് : 2
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
2. Estas son las aleyas del Libro esclarecedor (el Corán).
ആയത്ത് : 3
لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
3. Puede que te consumas de pesar (¡oh, Muhammad!) porque (los habitantes de La Meca) no creen.
ആയത്ത് : 4
إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
4. Si quisiéramos, les enviaríamos un milagro del cielo que los obligaría a doblegarse ante la verdad con sumisión[712].
[712] No obstante, Al-lah no lo hace porque ha dotado al hombre de libertad para escoger el camino del bien o del mal.
ആയത്ത് : 5
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
5. Mas cada vez que les llega una nueva revelación del Clemente se apartan de ella.
ആയത്ത് : 6
فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
6. Ciertamente han negado la verdad, y recibirán noticias de aquello de lo que se burlaban (el castigo de Al-lah, el cual se abatirá sobre ellos).
ആയത്ത് : 7
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
7. ¿Acaso no ven cómo hacemos que crezcan en la tierra todo tipo de nobles especies?
ആയത്ത് : 8
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
8. En verdad, en ello tenéis una prueba (del poder) de Al-lah; pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 9
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
9. Y, ciertamente, tu Señor (¡oh, Muhammad!) es el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 10
وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
10. Y recuerda cuando tu Señor llamó a Moisés (y le dijo): «Ve al pueblo injusto,
ആയത്ത് : 11
قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
11. »al pueblo del Faraón, ¿es que no van a temer a Al-lah?».
ആയത്ത് : 12
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
12. (Moisés) dijo: «¡Señor!, en verdad, temo que me desmientan.
ആയത്ത് : 13
وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
13. »Y temo que mi pecho se oprima (si me desmienten) y que no pueda expresarme con claridad; envía, pues, a Aarón (conmigo).
ആയത്ത് : 14
وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
14. »Y cometí un crimen[713] contra ellos y temo que me maten».
[713] Ver la aleya 15 de la sura 28.
ആയത്ത് : 15
قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
15. (Al-lah) respondió: «No te matarán. Id los dos con Mis pruebas (y milagros). Yo estaré con vosotros escuchándolo todo.
ആയത്ത് : 16
فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
16. »Presentaos ante el Faraón y decidle: “Somos mensajeros del Señor de toda la creación;
ആയത്ത് : 17
أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
17. »Dejad que los hijos de Israel vengan con nosotros”».
ആയത്ത് : 18
قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
18. El Faraón dijo (a Moisés): «¿Acaso no te educamos de pequeño y viviste entre nosotros muchos años de tu vida,
ആയത്ത് : 19
وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
19. »e hiciste lo que hiciste (matar a un egipcio) siendo desagradecido?».

ആയത്ത് : 20
قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
20. (Moisés) dijo: «Cometí aquel crimen cuando aún estaba extraviado.
ആയത്ത് : 21
فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
21. »Y hui de vosotros cuando tuve miedo, mas Al-lah me concedió conocimiento y me hizo uno de Sus mensajeros.
ആയത്ത് : 22
وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
22. »¿Y me reprocháis ese favor (el de haberme criado de pequeño), cuando vos esclavizasteis a los hijos de Israel?».
ആയത്ത് : 23
قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
23. (Entonces) el Faraón dijo: «¿Y quién es el Señor de toda la creación?».
ആയത്ത് : 24
قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
24. (Moisés) respondió: «El Señor de los cielos y de la tierra y de cuanto hay entre ellos; si tenéis corazones creyentes y discernimiento (creed, pues, en Él)».
ആയത്ത് : 25
قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
25. (El Faraón) dijo a quienes se hallaban a su alrededor: «¿No oís lo que dice?».
ആയത്ത് : 26
قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
26. (Moisés) prosiguió: «Él es vuestro Señor y el Señor de vuestros antepasados».
ആയത്ത് : 27
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
27. El Faraón dijo: «En verdad, este mensajero vuestro que os ha sido enviado ha perdido el juicio».
ആയത്ത് : 28
قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
28. (Moisés) prosiguió: «Él es el Señor de Oriente y de Occidente y de cuanto hay entre ambos; si de verdad razonáis (creed en Él)».
ആയത്ത് : 29
قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
29. (El Faraón) le dijo: «Si tomas otra divinidad que no sea yo, haré que te encarcelen».
ആയത്ത് : 30
قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
30. (Moisés replicó): «¿Aun cuando os traigo una prueba evidente?».
ആയത്ത് : 31
قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
31. (El Faraón) dijo: «Muéstrala si eres veraz».
ആയത്ത് : 32
فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
32. Entonces arrojó su cayado, el cual se convirtió en una serpiente que parecía real.
ആയത്ത് : 33
وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
33. Luego extrajo su mano (de dentro de sus vestimentas) y esta apareció (radiantemente) blanca ante quienes la observaban.
ആയത്ത് : 34
قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
34. (Entonces, el Faraón) dijo a los dignatarios (de su pueblo) que estaban a su alrededor: «Ciertamente, es un brujo instruido
ആയത്ത് : 35
يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
35. »que pretende expulsaros de vuestra tierra con su brujería; ¿qué recomendáis hacer?».
ആയത്ത് : 36
قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
36. Dijeron: «Aplazad vuestra decisión sobre ellos por un tiempo y enviad mensajeros por las ciudades para que reúnan
ആയത്ത് : 37
يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
37. »a todos los brujos instruidos que encuentren y comparezcanante vos».
ആയത്ത് : 38
فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
38. Y todos los brujos fueron reunidos en el día fijado (para competir con su brujería contra Moisés).
ആയത്ത് : 39
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
39. Y se dijo a la gente: «¿No os congregaréis para presenciarlo?

ആയത്ത് : 40
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
40. »Así podremos seguir a los brujos si resultan ellos los vencedores».
ആയത്ത് : 41
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
41. Y cuando los brujos llegaron, preguntaron al Faraón: «¿Recibiremos alguna recompensa si somos nosotros los vencedores?».
ആയത്ത് : 42
قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
42. (El Faraón) contestó: «Sí, y seréis de mis allegados».
ആയത്ത് : 43
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
43. Moisés les dijo: «Arrojad lo que tengáis que arrojar».
ആയത്ത് : 44
فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
44. Entonces arrojaron sus cuerdas y sus cayados, y dijeron: «¡Por el poder del Faraón, seremos nosotros los vencedores!».
ആയത്ത് : 45
فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
45. Y cuando Moisés arrojó su cayado, este devoró(la falsedad) que los brujos habían producido.
ആയത്ത് : 46
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
46. Entonces los brujos cayeron postrados.
ആയത്ത് : 47
قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
47. (Y) dijeron: «Creemos en el Señor de toda la creación,
ആയത്ത് : 48
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
48. »en el Señor de Moisés y de Aarón».
ആയത്ത് : 49
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
49. (El Faraón) dijo: «¿Creéis en Moisés antes de concederos yo permiso? Seguro que él es vuestro maestro, quien os ha enseñado labrujería. Pronto sabréis lo que os espera. Amputaré vuestras manos y pies contrarios, y después os clavaré en un madero[714] a todos».
[714] Ver la nota de la aleya 124 de la sura 7.
ആയത്ത് : 50
قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
50. Respondieron: «No nos importa lo que podáis hacernos, pues, ciertamente, retornaremos a nuestro Señor (en la otra vida).
ആയത്ത് : 51
إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
51. »Esperamos con anhelo que nuestro Señor perdone nuestros pecados al ser los primeros en creer (de nuestro pueblo)».
ആയത്ത് : 52
۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
52. Luego revelamos a Moisés: «Parte con Mis siervos durante la noche. Seréis perseguidos con toda seguridad».
ആയത്ത് : 53
فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
53. Entonces el Faraón mandó mensajeros suyos a todas las ciudades (de su territorio para reunir a sus tropas).
ആയത്ത് : 54
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
54. (Les dijo:)«Ellos no son más que un reducido grupo.
ആയത്ത് : 55
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
55. »Pero, realmente, nos han enfurecido.
ആയത്ത് : 56
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
56. »Y nosotros somos una tropa numerosa, bien dispuesta y preparada».
ആയത്ത് : 57
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
57. Por ello los expulsamos de sus jardines y manantiales,
ആയത്ത് : 58
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
58. y los despojamos de sus tesoros y de su noble posición.
ആയത്ത് : 59
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
59. Así fue, e hicimos que los hijos de Israel heredaran todo aquello (tras la muerte del Faraón y de su pueblo).
ആയത്ത് : 60
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
60. (Y el Faraón y su ejército) los siguieron al amanecer.

ആയത്ത് : 61
فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
61. Y cuando ambas partes se divisaron, los seguidores de Moisés dijeron: «Nos alcanzarán con toda seguridad».
ആയത്ത് : 62
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
62. (Moisés) dijo: «¡No lo harán! Mi Señor está conmigo y me guiará».
ആയത്ത് : 63
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
63. E inspiramos a Moisés golpear el mar con su cayado; y este se abrió, y cada parte se alzó como una enorme montaña.
ആയത്ത് : 64
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
64. Luego hicimos que los otros (el Faraón y su ejército)se acercaran.
ആയത്ത് : 65
وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
65. Y salvamos a Moisés y a todos los que estaban con él,
ആയത്ത് : 66
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
66. y ahogamos a los demás.
ആയത്ത് : 67
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
67. Ciertamente, (en lo que te hemos contado) hay una lección, pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 68
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
68. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 69
وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
69. Y cuéntales (¡oh, Muhammad!) la historia de Abraham,
ആയത്ത് : 70
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
70. cuando preguntó a su padre y a su pueblo: «¿Qué es lo que adoráis?».
ആയത്ത് : 71
قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
71. Dijeron: «Adoramos ídolos y estamos entregados a su culto».
ആയത്ത് : 72
قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
72. (Abraham) les preguntó: «¿Os escuchan cuando los invocáis?,
ആയത്ത് : 73
أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
73. »¿o tienen poder para beneficiaros o perjudicaros?».
ആയത്ത് : 74
قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
74. Respondieron: «(No, pero) nuestros antepasados hacían lo mismo».
ആയത്ത് : 75
قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
75. Abraham les dijo: «¿No habéis reparado en lo que adoráis
ആയത്ത് : 76
أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
76. »y adoraban vuestros antepasados?
ആയത്ത് : 77
فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
77. »Pues son enemigos míos, (y no adoro) salvo al Señor de toda la creación;
ആയത്ത് : 78
ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
78. »Quien me creó y me guía;
ആയത്ത് : 79
وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
79. »y me da de comer y de beber;
ആയത്ത് : 80
وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
80. »y me cura cuando enfermo;
ആയത്ത് : 81
وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
81. »y hará que muera y resucite;
ആയത്ത് : 82
وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
82. »y Quien espero con anhelo que perdone mis faltas el Día del Juicio Final».
ആയത്ത് : 83
رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ
83. (Y Abraham rogó a Al-lah diciendo:) «¡Señor, concédeme sabiduría e inclúyeme entre los rectos y virtuosos!

ആയത്ത് : 84
وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
84. »Y haz que las generaciones venideras hablen bien de mí.
ആയത്ത് : 85
وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
85. »Y haz que esté entre quienes hereden el jardín de las delicias.
ആയത്ത് : 86
وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
86. »Y perdona a mi padre. En verdad, está extraviado.
ആയത്ത് : 87
وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
87. »Y no me humilles el día en que (los hombres) resucitarán,
ആയത്ത് : 88
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
88. »día en que de nada servirán los bienes y los hijos;
ആയത്ത് : 89
إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
89. »solo (servirá) presentarse ante Al-lah con un corazón limpio (de incredulidad)».
ആയത്ത് : 90
وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
90. Ese día, el paraíso se aproximará a los piadosos,
ആയത്ത് : 91
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
91. y el infierno aparecerá ante los extraviados.
ആയത്ത് : 92
وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
92. Y se les dirá (a los idólatras): «¿Dónde está aquello que adorabais fuera de Al-lah?
ആയത്ത് : 93
مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
93. »¿Acaso pueden ayudaros o ayudarse a sí mismos?».
ആയത്ത് : 94
فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
94. Y los ídolos que adoraban serán arrojados en él, unos encima de otros, junto con los extraviados.
ആയത്ത് : 95
وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
95. Así como Iblis y todas sus huestes.
ആയത്ത് : 96
قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
96. Allí discutirán (quienes cayeron en el extravío) y dirán:
ആയത്ത് : 97
تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
97. «Por Al-lah que estábamos muy extraviados
ആയത്ത് : 98
إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
98. »al equipararos (a vosotros, ídolos) con el Señor de toda la creación (y adoraros).
ആയത്ത് : 99
وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
99. »Quienes nos extraviaron fueron los perversos (que negaban la verdad).
ആയത്ത് : 100
فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
100. »No tendremos hoy intercesores
ആയത്ത് : 101
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
101. »ni amigos íntimos que nos ayuden.
ആയത്ത് : 102
فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
102. »¡Ojalá tuviésemos otra oportunidad y regresásemos(a la vida mundanal)! Entonces seríamos creyentes».
ആയത്ത് : 103
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
103. Ciertamente, (en lo que te hemos contado) hay una lección, pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 104
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
104. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 105
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
105. El pueblo (del profeta) Noé negó a los mensajeros de Al-lah[715].
[715] Pues desmentir a su mensajero implica desmentir a los mensajeros de Al-lah en general.
ആയത്ത് : 106
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
106. Su hermano[716] Noé les dijo: «¿No temeréis a Al-lah?
[716] El término «hermano» significa aquí que Noé era uno de ellos, del mismo pueblo, y no hace referencia a ningún parentesco de sangre.
ആയത്ത് : 107
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
107. »Yo soy un fiel mensajero enviado a vosotros.
ആയത്ത് : 108
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
108. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 109
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
109. »No os pido una remuneración (por transmitiros el mensaje); el Señor de toda la creación es Quien me recompensará por ello.
ആയത്ത് : 110
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
110. »Temed a Al-lah y obedecedme».
ആയത്ത് : 111
۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
111. Dijeron: «¿Creeremos en ti cuando te siguen los más despreciables?».

ആയത്ത് : 112
قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
112. (Noé) dijo: «Yo no sé lo que solían hacer (ni me corresponde saberlo).
ആയത്ത് : 113
إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
113. »Mi Señor es Quien los juzgará; si fueseis conscientes de ello (no diríais lo que habéis dicho sobre ellos).
ആയത്ത് : 114
وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
114. »Y no voy a echar (de mi lado) a los creyentes.
ആയത്ത് : 115
إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
115. »No soy más que un claro amonestador».
ആയത്ത് : 116
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
116. Le dijeron: «Si no dejas de decirnos esas cosas, Noé, te lapidaremos».
ആയത്ത് : 117
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
117. (Entonces) Noé invocó a Al-lah diciendo: «¡Señor!, mi pueblo me desmiente.
ആയത്ത് : 118
فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
118. »Juzga entre nosotros y sálvame junto con los creyentes que me siguen».
ആയത്ത് : 119
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
119. Y lo salvamos junto con quienes se hallaban con él en el arca, que estaba repleta.
ആയത്ത് : 120
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
120. Y después ahogamos a los demás.
ആയത്ത് : 121
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
121. Ciertamente, (en lo que te hemos contado) hay una lección, pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 122
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
122. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 123
كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
123. El pueblo de 'Ad desmintió a los mensajeros de Al-lah.
ആയത്ത് : 124
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
124. Su hermano Hud les dijo: «¿No temeréis a Al-lah?
ആയത്ത് : 125
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
125. »Yo soy un fiel mensajero enviado a vosotros.
ആയത്ത് : 126
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
126. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 127
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
127. »No os pido una remuneración (por transmitiros el mensaje); el Señor de toda la creación es Quien me recompensará por ello.
ആയത്ത് : 128
أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
128. »¿Edificáis en todo lugar elevado enormes construcciones solo para vuestro orgullo y diversión?
ആയത്ത് : 129
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
129. »Y erigís fortalezas inaccesibles como si nunca fuerais a perecer.
ആയത്ത് : 130
وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
130. »Y cuando castigáis, lo hacéis con tiranía.
ആയത്ത് : 131
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
131. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 132
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
132. »Temed a Quien os ha concedido todas las buenas cosas que vosotros bien sabéis.
ആയത്ത് : 133
أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
133. »Os ha concedido ganados e hijos,
ആയത്ത് : 134
وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
134. »jardines y manantiales.
ആയത്ത് : 135
إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
135. »En verdad, temo para vosotros el castigo de un día terrible».
ആയത്ത് : 136
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
136. Dijeron: «No importa si nos exhortas o no.

ആയത്ത് : 137
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
137. »Esto (que nosotros seguimos) es el modo de vida de nuestros antepasados y sus costumbres[717].
[717] Otra posible interpretación es: «Esto (que nos traes) no es sino viejas leyendas de nuestros antepasados».
ആയത്ത് : 138
وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
138. »Y no seremos castigados».
ആയത്ത് : 139
فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
139. Y desmintieron a su mensajero y los destruimos. Ciertamente, (en lo que hemos contado) hay una lección; pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 140
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
140. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 141
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
141. El pueblo de Zamud[718]desmintió a los mensajeros de Al-lah.
[718] Ver las notas de la aleya 73 de la sura 7.
ആയത്ത് : 142
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
142. Su hermano Saleh les dijo: «¿No temeréis a Al-lah?
ആയത്ത് : 143
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
143. »Yo soy un fiel mensajero enviado a vosotros.
ആയത്ത് : 144
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
144. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 145
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
145. »No os pido una remuneración (por transmitiros el mensaje); el Señor de toda la creación es Quien me recompensará por ello.
ആയത്ത് : 146
أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
146. »¿Pensáis que (Al-lah) os dejará (para siempre) en medio de las gracias que tenéis (y que estaréis) a salvo de Su castigo
ആയത്ത് : 147
فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
147. »entre jardines y manantiales,
ആയത്ത് : 148
وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
148. »entre cultivos y palmeras de tiernos frutos?
ആയത്ത് : 149
وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
149. »Y esculpís casas en las montañas con mucha habilidad.
ആയത്ത് : 150
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
150. »Temed a Al-lah y obedecedme,
ആയത്ത് : 151
وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
151. »y no obedezcáis las órdenes de quienes se exceden (e invitan a los demás a la idolatría);
ആയത്ത് : 152
ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
152. »esos que siembran la corrupción en la tierra y no la mejoran».
ആയത്ത് : 153
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
153. Dijeron: «Ciertamente, tú no eres más que unembrujado.
ആയത്ത് : 154
مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
154. »No eres sino un ser humano como nosotros. Muéstranos una milagro si eres de los veraces».
ആയത്ത് : 155
قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
155. (Saleh) les dijo: «Aquí tenéis esta camella (como prueba de mi veracidad). Ella tiene un día asignado para beber y vosotros, otro.
ആയത്ത് : 156
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
156. »No le hagáis ningún daño o se abatirá sobre vosotros el castigo de un día terrible».
ആയത്ത് : 157
فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
157. Mas la mataron, y después se arrepintieron.
ആയത്ത് : 158
فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
158. Y el castigo se abatió sobre ellos. Ciertamente, (en lo que hemos contado) hay una lección; pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 159
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
159. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.

ആയത്ത് : 160
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
160. El pueblo (del profeta) Lot desmintió a los mensajeros de Al-lah.
ആയത്ത് : 161
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
161. Su hermano Lot les dijo: «¿No temeréis a Al-lah?
ആയത്ത് : 162
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
162. »Yo soy un fiel mensajero enviado a vosotros.
ആയത്ത് : 163
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
163. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 164
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
164. »No os pido una remuneración (por transmitiros el mensaje); el Señor de toda la creación es Quien me recompensará por ello.
ആയത്ത് : 165
أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
165. ¿De entre toda la humanidad escogéis a los hombres (para vuestras relaciones sexuales)?
ആയത്ത് : 166
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
166. »¿Y dejáis a quienes vuestro Señor ha creado como esposas para vosotros? Ciertamente, sois un pueblo transgresor».
ആയത്ത് : 167
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
167. Le dijeron: «Si no dejas de decirnos esas cosas, Lot, te expulsaremos».
ആയത്ത് : 168
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
168. Lot replicó: «En verdad, detesto lo que hacéis».
ആയത്ത് : 169
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
169. E invocó a Al-lah diciendo: «¡Señor!, sálvame a mí y a mi familia de lo que hacen».
ആയത്ത് : 170
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
170. Y lo salvamos junto con su familia,
ആയത്ത് : 171
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
171. salvo aunaanciana (su esposa), que fue de quienes recibieron el castigo.
ആയത്ത് : 172
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
172. Y después destruimos a los demás.
ആയത്ത് : 173
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
173. E hicimos que cayera sobre ellos una lluvia (de piedras). ¡Qué lluvia tan terrible para quienes fueron advertidos!
ആയത്ത് : 174
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
174. Ciertamente, (en lo que hemos contado) hay una lección; pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 175
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
175. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 176
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
176. Los habitantes de Al Aika[719]desmintieron a los mensajeros de Al-lah.
[719] Ver la nota de la aleya 78 de la sura 15.
ആയത്ത് : 177
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
177. Su mensajero Shu’aib les dijo: «¿No temeréis a Al-lah?
ആയത്ത് : 178
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
178. »Yo soy un fiel mensajero enviado a vosotros.
ആയത്ത് : 179
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
179. »Temed a Al-lah y obedecedme.
ആയത്ത് : 180
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
180. »No os pido una remuneración (por transmitiros el mensaje); el Señor de toda la creación es Quien me recompensará por ello.
ആയത്ത് : 181
۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
181. »Dad la medida justa (cuando comerciéis) y no causéis pérdidas a los demás (haciendo trampas).
ആയത്ത് : 182
وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
182. »Y pesad (con equidad) con una balanza exacta.
ആയത്ത് : 183
وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
183. »No estaféis a la gente (dándoles menos de lo que les corresponde) ni sembréis la corrupción en la tierra.

ആയത്ത് : 184
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
184. »Y temed a Quien os creó a vosotros y a las generaciones que os precedieron».
ആയത്ത് : 185
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
185. Dijeron: «En verdad, estás embrujado.
ആയത്ത് : 186
وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
186. »No eres más que un ser humano como nosotros y creemos que eres un mentiroso.
ആയത്ത് : 187
فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
187. »Haz que se desplome un pedazo de cielo sobre nosotros, si eres de los veraces».
ആയത്ത് : 188
قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
188. (Shu’aib) dijo: «Mi Señor es Quien mejor sabe lo que hacéis».
ആയത്ത് : 189
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
189. Y desmintieron al mensajero, y se abatió sobre ellos el castigo el «día de la sombra»[720]. En verdad, fue un castigo terrible.
[720] Dicho día se refiere a uno de extremo calor que hizo que la gente buscase protección bajo una nube que los cubrió con su sombra; mas Al-lah hizo que descendiese fuego de ella, y los abrasó a todos.
ആയത്ത് : 190
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
190. Ciertamente, (en lo que hemos contado) hay una lección, pero la mayoría (de los hombres) no cree.
ആയത്ത് : 191
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
191. Y tu Señor es, en verdad, el Poderoso y el Misericordioso.
ആയത്ത് : 192
وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
192. Y, ciertamente, (el Corán) es una revelación del Señor de toda la creación
ആയത്ത് : 193
نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
193. transmitida por el fiel ángel Gabriel
ആയത്ത് : 194
عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
194. directamente a tu corazón (¡oh, Muhammad!), para que seas un amonestador,
ആയത്ത് : 195
بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
195. en pura lengua árabe.
ആയത്ത് : 196
وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
196. Y (el Corán y su revelación al profeta Muhammad) está mencionado en las Escrituras de comunidades anteriores (la Torá y el Evangelio).
ആയത്ത് : 197
أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
197. ¿Acaso no les sirve de prueba (a los habitantes de La Meca) que los hijos de Israel tuvieran conocimiento de él?
ആയത്ത് : 198
وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
198. Y si lo hubiéramos revelado a algún extranjero (que no fuera árabe)
ആയത്ത് : 199
فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
199. y este les hubiera recitado sus aleyas, tampoco habrían creído en él[721].
[721] Los idólatras de La Meca se negaron a creer en el profeta Muhammad —que Al-lah lo bendiga y le dé la paz— argumentando que Al-lah no podía haber encomendado Su mensaje a un hombre como ellos. Mas si Al-lah les hubiese enviado un profeta que hablase una lengua extranjera, habrían tenido más razones para desmentirlo, pues entonces no habrían comprendido el mensaje.
ആയത്ത് : 200
كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
200. Así es como hemos introducido (la incredulidad y el rechazo hacia el Corán) en los corazones de los perversos.
ആയത്ത് : 201
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
201. No creerán en él hasta que vean el doloroso castigo.
ആയത്ത് : 202
فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
202. Y este se abata sobre ellos por sorpresa, sin que se den cuenta.
ആയത്ത് : 203
فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
203. Entonces dirán: «¿No se nos concederá un plazo de tiempo (para que podamos creer)?».
ആയത്ത് : 204
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
204. ¿Acaso no querían apresurar Nuestro castigo?
ആയത്ത് : 205
أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
205. Dime (¡oh, Muhammad!), aunque les concediésemos unos años más
ആയത്ത് : 206
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
206. y después les sobreviniera (el castigo prometido),

ആയത്ത് : 207
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
207. ¿de qué les serviría lo que hubiesen disfrutado?
ആയത്ത് : 208
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
208. Y todas las ciudades que destruimos habían recibido la llegada de (mensajeros) amonestadores
ആയത്ത് : 209
ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
209. que exhortaban (a sus habitantes). Y no fuimos injustos (al destruirlas).
ആയത്ത് : 210
وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
210. Y no son los demonios quienes han hecho descender (el Corán),
ആയത്ത് : 211
وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
211. (pues)ni les corresponde hacerlo ni tienen poder para ello.
ആയത്ത് : 212
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
212. Y no se les permite escuchar nada (del Corán en el cielo ni lo que dicen los ángeles).
ആയത്ത് : 213
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
213. No invoques a ninguna otra divinidad fuera de Al-lah (¡oh, Muhammad!) o estarás entre los castigados.
ആയത്ത് : 214
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
214. Y advierte primero a tus familiares más cercanos,
ആയത്ത് : 215
وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
215. y sé humilde y afable con quienes te siguen de entre los creyentes.
ആയത്ത് : 216
فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
216. Y si te desobedecen, diles: «No tengo nada que ver con lo que hacéis».
ആയത്ത് : 217
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
217. Y encomiéndate al Poderoso y Misericordioso,
ആയത്ത് : 218
ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
218. Quien te observa cuando te levantas (para rezar solo)
ആയത്ത് : 219
وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ
219. y cuando rezas con quienes se postran contigo (rezando en congregación).
ആയത്ത് : 220
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
220. Ciertamente, Él es el Oyente (de todas las cosas), el Sabio.
ആയത്ത് : 221
هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
221. ¿Queréis que os diga sobre quién descienden los demonios?
ആയത്ത് : 222
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
222. Descienden sobre todo mentiroso pecador[722].
[722] Como en el caso de los adivinos. Los demonios intentan escuchar algo de lo que se dice en el cielo y lo transmiten a los adivinos añadiendo innumerables mentiras.
ആയത്ത് : 223
يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
223. (Los demonios) intentan escuchar lo que se dice (en el cielo), y la mayoría de ellos son unos mentirosos (que transmiten mentiras a los hombres).
ആയത്ത് : 224
وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
224. Y los extraviados (de entre los yinn y los hombres) siguen (las frivolidades) de los poetas.
ആയത്ത് : 225
أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
225. ¿Es que no ves que los poetas hablan sobre cualquier tema (banal)
ആയത്ത് : 226
وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
226. y dicen lo que no hacen?,
ആയത്ത് : 227
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
227. salvo aquellos (poetas) que creen, actúan con rectitud, glorifican mucho a Al-lah (en sus escritos) y responden(con sus poemas)a las ofensas (de quienes critican a los creyentes y la religión de Al-lah). ¡Ya sabrán los injustos el destino que les espera!
അയക്കൽ വിജയകരമായി പൂർത്തിയാക്കി