වාක්යය :
1
قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ
De ki: İnsanların ilâhına sığınırım!
වාක්යය :
2
مَلِكِ ٱلنَّاسِ
İnsanların Melikine (mutlak sahip ve hakimine),
වාක්යය :
3
إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ
insanların Rabbine sığınırım,
වාක්යය :
4
مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ
(insan Allah'ı andığında) pusuya çekilen şeytanının şerrinden,
වාක්යය :
5
ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ
insanların kalplerine vesvese sokan,
වාක්යය :
6
مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ
cin ve insanlardan.