වාක්යය :
11
يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ
Günahkâr kimse ister ki, o günün azabından (kurtuluş için), oğullarını, hepsini fidye olarak versin de
වාක්යය :
12
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ
karısını, kardeşini,
වාක්යය :
13
وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ
kendisini koruyup barındıran
වාක්යය :
14
وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ
tüm ailesini ve yeryüzünde kim varsa, tek kendini kurtarsın.
වාක්යය :
15
كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
Fakat ne mümkün! Bilinmeli ki, o (cehennem) alevlenen bir ateştir.
වාක්යය :
16
نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ
Derileri kavurup soyar.
වාක්යය :
17
تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ
Yüz çevirip geri dönen, kimseyi (kendine) çağırır!
වාක්යය :
18
وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ
(servet) toplayıp yığan.
වාක්යය :
19
۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا
Gerçekten insan, pek hırslı (ve sabırsız) yaratılmıştır.
වාක්යය :
20
إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا
Kendisine fenalık dokunduğunda sızlanır, feryat eder.
වාක්යය :
21
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا
Ona imkân verildiğinde ise pinti kesilir.
වාක්යය :
22
إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ
Ancak şunlar öyle değildir: Namaz kılanlar,
වාක්යය :
23
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ
ki onlar namazlarında devamlıdırlar (ihmal göstermezler);
වාක්යය :
24
وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ
mallarında, kalmışa belli bir hak tanıyanlar;
වාක්යය :
25
لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
isteyene ve (isteyemediği için) mahrum,
වාක්යය :
26
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
ceza (ve hesap) gününün doğruluğuna inananlar;
වාක්යය :
27
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
Rablerinin azabından korkanlar,
වාක්යය :
28
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ
ki Rablerinin azabı(na karşı) emin olunamaz;
වාක්යය :
29
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ
ırzlarını koruyanlar,
වාක්යය :
30
إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ
ancak eşlerine ve cariyelerine karşı müstesna; çünkü onlar kınanmaz.
වාක්යය :
31
فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ
Bundan öteye (geçmek) isteyenler ise, onlar taşkınların ta kendileridir.
වාක්යය :
32
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ
Emanetlerine ve ahitlerine riayet edenler;
වාක්යය :
33
وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ
Şahitliklerini (dosdoğru) yapanlar;
වාක්යය :
34
وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ
Namazlarını koruyanlar;
වාක්යය :
35
أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ
işte bunlar, cennetlerde ağırlanırlar.
වාක්යය :
36
فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ
(Rasûlüm!) O kâfirlere ne oluyor ki, sana doğru koşuyorlar.
වාක්යය :
37
عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ
Bölük bölük sağından ve solundan.
වාක්යය :
38
أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ
Onlardan her biri nimet cennetine sokulacağını mı umuyor?
වාක්යය :
39
كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ
Hayır (hiç ummasınlar!) Şüphesiz biz onları, kendilerinin de bildikleri şeyden yarattık (fakat ibret almadılar, imana gelmediler).
