Ajeti :
1
وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ
Për qiellin dhe për vizitorin e natës!
Ajeti :
2
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ
E kush mund të ta shpjegojë ty se ç’është vizitori i natës?
Ajeti :
3
ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ
Ai është ylli që shpon terrin.
Ajeti :
4
إِن كُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظٞ
Për çdo njeri ka mbikëqyrës.
Ajeti :
5
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ
Le të meditojë njeriu se prej çfarë është krijuar:
Ajeti :
6
خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ
është krijuar prej një lëngu që hidhet
Ajeti :
7
يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ
e që del ndërmjet shtyllës kurrizore dhe brinjëve.
Ajeti :
8
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ
Me të vërtetë, Ai është i Fuqishëm për ta kthyer (në jetë) atë
Ajeti :
9
يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ
ditën, kur do të zbulohen të fshehtat,
Ajeti :
10
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ
kur njeriu nuk do të ketë as fuqi, as ndihmës.
Ajeti :
11
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ
Për qiellin që kthehet pareshtur[401]
Ajeti :
12
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ
dhe për Tokën që plasaritet,[402]
Ajeti :
13
إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ
që kjo është një Fjalë ndarëse,[403]
Ajeti :
14
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ
dhe nuk është aspak shaka!
Ajeti :
15
إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدٗا
Në të vërtetë, ata ngrenë kurthe,
Ajeti :
16
وَأَكِيدُ كَيۡدٗا
por dhe Unë ua pres me kurth.
Ajeti :
17
فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا
Prandaj, jepu pak afat jobesimtarëve, lëri të qetë edhe për pak.
