Ajeti :
1
وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا
Për Diellin dhe shkëlqimin e tij
Ajeti :
2
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
dhe për Hënën që e përcjell atë!
Ajeti :
3
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
Për ditën që ia zbulon shkëlqimin atij (diellit)
Ajeti :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
dhe për natën kur e mbulon atë!
Ajeti :
5
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
Për qiellin dhe për Atë që e ka ndërtuar!
Ajeti :
6
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا
Për Tokën dhe për Atë që e ka shtruar!
Ajeti :
7
وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا
Për shpirtin dhe për Atë që e ka përsosur,
Ajeti :
8
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا
duke ia bërë të njohur atij të keqen e të mirën!
Ajeti :
9
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
Vërtet, kushdo që e pastron shpirtin, do të shpëtojë,
Ajeti :
10
وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
ndërsa kushdo që e shtyp atë (me punë të këqija), do të dështojë.
Ajeti :
11
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
Fisi i Themudit, nga shfrenimi i vet - përgënjeshtroi;
Ajeti :
12
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
kur u ngrit më i keqi i tij (për të therur devenë).
Ajeti :
13
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا
I dërguari i Allahut (Salihu), u tha atyre[408]: “Kjo është deveja e Allahut! Lëreni atë të pijë pjesën e vet!”
Ajeti :
14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
Por ata nuk i besuan atij dhe e therën atë. Prandaj Zoti i tyre i shkatërroi të gjithë për gjynahet e tyre, nga i pari tek i fundit,[409]
Ajeti :
15
وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
pa pasur frikë prej pasojave të kësaj.
