වාක්යය :
1
وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا
Güneş'e ve onun aydınlığına andolsun.
වාක්යය :
2
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
Onu izlediğinde Ay’a andolsun.
වාක්යය :
3
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
Onu ortaya çıkardığında gündüze andolsun.
වාක්යය :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
Onu bürüdüğünde geceye andolsun.
වාක්යය :
5
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
Göğe ve onu bina edene andolsun.
වාක්යය :
6
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا
Yeryüzüne ve onu yayıp döşeyene andolsun.
වාක්යය :
7
وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا
Nefse ve ona bir düzen içinde biçim verene.
වාක්යය :
8
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا
Sonra da ona günahını ve takvasını ilham etmiş olana (andolsun ki).
වාක්යය :
9
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
Şüphe yok ki, nefsini temizlemiş olan felaha ermiştir.
වාක්යය :
10
وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
Onu kötülüklere gömüp kirleten kimse de ziyana uğramıştır.
වාක්යය :
11
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
Semûd kavmi de nefislerinin azgınlığıyla (peygamberini) yalanladı.
වාක්යය :
12
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
Hani onların en bedbaht olanı (fesat çıkarmak için) ileri atılınca.
වාක්යය :
13
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا
Allah’ın Rasûlü de onlara şöyle dedi ki: "Allah’ın devesin(i kesmek)ten ve su içmesin(i engellemek)ten sakının."
වාක්යය :
14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
Fakat onlar, onu yalanladılar ve deveyi boğazladılar. Bunun üzerine Rableri, günâhlarından dolayı onları helâk etti ve kendilerini yerle bir etti.
වාක්යය :
15
وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
Allah, bunun sonucundan korkmaz!
