වාක්යය :
1
إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا
Yer, şiddetle sarsıldığı zaman.
වාක්යය :
2
وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا
Ve yeryüzü, ağırlıklarını çıkardığı zaman.
වාක්යය :
3
وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا
Ve insan ne oluyor buna dediği vakit.
වාක්යය :
4
يَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا
İşte o gün, yer kendi haberlerini anlatır.
වාක්යය :
5
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا
Çünkü Rabbin ona (öyle) vahyetmiştir.
වාක්යය :
6
يَوۡمَئِذٖ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ
O gün insanlar amellerinin kendilerine gösterilmesi için bölük bölük kabirlerinden çıkacaklardır.
වාක්යය :
7
فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ
Artık kim zerre ağırlığınca bir hayır işlerse, onun mükâfatını görecektir.
වාක්යය :
8
وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ
Kim de zerre ağırlığınca bir kötülük işlerse, onun cezasını görecektir.
