آیه :
1
وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
سوگند به ستاره، آنگاه كه افول كند
آیه :
2
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ
که یار شما [= محمد صلی الله علیه وسلم] هرگز گمراه نشده و به راه تباهى نیفتاده است؛
آیه :
3
وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
و از روی هوای نفس سخن نمیگوید.
آیه :
4
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
[آنچه میگوید] نیست جز وحی [الهی] که به [او] وحی میشود.
آیه :
5
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
[جبرئیل که فرشتهاى است] پُرتوان، به او آموزش داده است.
آیه :
6
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
[همان فرشتۀ] خوشمنظری كه [با چهرۀ حقیقیاش در برابر پیامبر] ایستاد.
آیه :
7
وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
در حالی که او در افق بالا [در آسمان] قرار داشت.
آیه :
8
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
سپس [جبرئیل] نزدیک شد؛ و نزدیکتر؛
آیه :
9
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
تا آنکه [فاصلۀ او با پیامبر] به اندازۀ طول دو کمان یا کمتر بود.
آیه :
10
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
آنگاه [آن فرشتۀ بزرگوار] آنچه را که باید به بندۀ الله وحی میکرد، وحی نمود.
آیه :
11
مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ
آنچه را که [پیامبر] دید، قلبش دروغ نپنداشت.
آیه :
12
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ
آیا با او دربارۀ آنچه میبیند مجادله میکنید؟
آیه :
13
وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ
در حقیقت، پیامبر یک بار دیگر نیز آن فرشته را [به صورت كامل] مشاهده كرده بود.
آیه :
14
عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ
در كنارِ [درخت بزرگ] «سِدرةُ المُنتَهی» [در آسمان هفتم]
آیه :
15
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ
که آرامشگاه بهشت، همانجاست.
آیه :
16
إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ
آنگاه كه هالهاى آن درخت را پوشانده بود.
آیه :
17
مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ
چشم [پیامبر، به چپ و راست] منحرف نشد و [از حد] تجاوز نكرد.
آیه :
18
لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ
به راستی که او برخی از بزرگترین نشانههاى پروردگارش را [در آنجا] مشاهده كرد.
آیه :
19
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ
[ای مشرکان،] آیا «لات» و «عُزّی» را دیدهاید؟
آیه :
20
وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ
و «مَنات» آن سومین [نمادِ بیارزش] را؟ [آیا هیچ سود و زیانی به شما میرسانند؟]
آیه :
21
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ
آیا [ادعا میکنید كه] فرزند پسر برای شماست و دختر برای الله؟
آیه :
22
تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ
در این صورت، تقسیمی ناعادلانه است.
آیه :
23
إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ
این[نماد]ها فقط اسمهایی [بىمعنا] هستند كه خود و پدرانتان با آنها [معبودهاى دروغین خود را] نام نهادهاید و الله هیچ دلیلی [بر حقانیت این کار] نازل نکرده است. [مشرکان، در اعتقاداتشان] فقط پیرو گمان و خواستههای دلِ خویشند؛ حال آنكه [موجبات] هدایت، از جانب پروردگارشان بر آنان رسیده است.
آیه :
24
أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ
آیا انسان هر چه [از شفاعت این معبودان باطل] آرزو کند برایش میسر است؟
آیه :
25
فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ
دنیا و آخرت از آنِ الله است [و به هر کس، هر چه را صلاح بداند میبخشد].
آیه :
26
۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ
چه بسیار فرشتگانی در آسمانها هستند كه شفاعتشان به هیچ وجه سودمند نخواهد بود؛ مگر پس از آنكه الله، براى هر کس که بخواهد و راضی باشد، اجازه دهد.