آیه :
9
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و [مردم] شهر‌های ویران شده [= قوم لوط،] مرتکب گناهان [بزرگ] شدند.
آیه :
10
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً
آنها از [فرمان] فرستادۀ پروردگار‌شان سرپیچی کردند، آنگاه [الله] آنان را به عذاب بی‌نهایت سختی گرفتار کرد.
آیه :
11
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ
هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را در کشتی سوار کردیم،
آیه :
12
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ
تا پندی برای شما قرار دهیم و گوش‌های شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.
آیه :
13
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ
آنگاه که یک بار در صور دمیده شود،
آیه :
14
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ
و زمین و کوه‌ها از جا کنده شده و یکباره درهم‌کوبیده [و متلاشی] شوند.
آیه :
15
فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
در آن روز، واقعۀ [عظیمِ] قیامت به وقوع می‌پیوندد
آیه :
16
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ
و آسمان شکافته می‌شود و در آن روز، سست می‌گردد [و فرو می‌ریزد].
آیه :
17
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ
و فرشتگان بر کناره‌های آن [= آسمان] قرار می‌گیرند؛ و آن روز، هشت [فرشته] عرش پروردگارت را بر سرِ خود حمل می‌کنند.
آیه :
18
يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ
در آن روز، شما [همگی برای حسابرسی، به پیشگاه الله] عرضه می‌شوید و هیچ چیز از [کار‌های] شما پنهان نخواهد ماند.
آیه :
19
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ
اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست راستش دهند، می‌گوید: «بیایید نامۀ [اعمال] مرا بخوانید.
آیه :
20
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ
من یقین داشتم که با حساب [اعمال] خود مواجه خواهم شد».
آیه :
21
فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ
پس او در یک زندگی پسندیده [و رضایت‌بخش] خواهد بود؛
آیه :
22
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ
در بهشتی برین
آیه :
23
قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ
که میوه‌هایش [برای چیدن] در دسترس است.
آیه :
24
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ
[و به آنها گفته می‌شود: «به [پاداش] آنچه در ایام گذشته پیش فرستاده‌اید، بخورید و بیاشامید؛ گوارایتان باد».
آیه :
25
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
و اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست چپش دهند، می‌گوید: «ای کاش هرگز نامه[ی اعمالم] را به من نمی‌دادند،
آیه :
26
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
و نمی‌دانستم حسابم چیست!
آیه :
27
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
ای کاش [با مرگ،] همه چیز تمام می‌شد [و پایان کار بود]!
آیه :
28
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ
مال و دارایی‌ام مرا بی‌نیاز نکرد [و سودی نبخشید].
آیه :
29
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
قدرت و فرمانروایی‌ام [نیز] از [دست] من رفت [و به کلی نابود شد]».
آیه :
30
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
[به فرشتگان گفته می‌شود:] «او را بگیرید و در بند و زنجیر کنید.
آیه :
31
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
سپس او را به [آتش] دوزخ بیفکنید.
آیه :
32
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ
آنگاه وی را در زنجیری ببندید که طولش هفتاد ذِراع است.
آیه :
33
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
بی‌گمان، او هرگز به الله بزرگ ایمان نمی‌آورد،
آیه :
34
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و هرگز [مردم را] بر اطعام بینوا[یان] تشویق نمی‌کرد.
