آیه :
1
وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ
سوگند به آسمان و سوگند به ستارۀ شبگرد.
آیه :
2
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ
و تو چه می‌دانی که ستارۀ شبگرد چیست؟
آیه :
3
ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ
[همان] ستارۀ فروزان است.
آیه :
4
إِن كُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظٞ
هیچ کس نیست، مگر اینکه نگهبانی [از فرشتگان] بر او[گماشته شده] است.
آیه :
5
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ
انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است:
آیه :
6
خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ
از یک آب جهنده آفریده شده
آیه :
7
يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ
که از میان [استخوانِ] پشت [مرد] و سینۀ [زن] بیرون می‌آید.
آیه :
8
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ
بی‌گمان، الله بر بازگرداندن او [پس از مرگ] تواناست.
آیه :
9
يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ
روزی که [تمام] رازها فاش شود،
آیه :
10
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ
[در آن روز،] انسان هیچ توان و یاوری ندارد.
آیه :
11
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ
سوگند به آسمان پرباران
آیه :
12
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ
و سوگند به زمینِ پرشکاف [که گیاهان از آن سر برمی‌آورند].
آیه :
13
إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ
[که] بی‌گمان، این قرآن، سخن جداکنندۀ حق از باطل است
آیه :
14
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ
و [سخنِ] هزل و بیهوده نیست.
آیه :
15
إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدٗا
آنان [= کافران] پیوسته حیله و نیرنگ می‌کنند
آیه :
16
وَأَكِيدُ كَيۡدٗا
و من [نیز] حیله [و تدبیر] می‌کنم؛
آیه :
17
فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا
پس به کافران مهلت بده [و] اندکی رهایشان کن [تا غرق گناه باشند].
