වාක්යය :
1
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
Tako mi onih koji dahćući jure,
වාක්යය :
2
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
pa varnice vrcaju,
වාක්යය :
3
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
i zorom napadaju,
වාක්යය :
4
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
i tu dižu prašinu
වාක්යය :
5
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
pa tu svi zajedno u sredinu prodiru,
වාක්යය :
6
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
čovjek je, zaista, prema Gospodaru svome poricatelj veliki,
වාක්යය :
7
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
i sam je on, doista, svjedok toga,
වාක්යය :
8
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
i on je, zbilja, u ljubavi za dobrima dunjalučkim žestok.
වාක්යය :
9
۞ أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
A zar on ne zna da će, kada kaburovi budu prevrnuti s onim što je u njima,
