වාක්යය :
1
وَٱلۡفَجۡرِ
Tako mi zore,
වාක්යය :
2
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
i deset noći,
වාක්යය :
3
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
i parnog i neparnog,
වාක්යය :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
i noći kada nestaje,
වාක්යය :
5
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
zar to pametnom zakletva nije?
වාක්යය :
6
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
Zar ne znaš šta je Gospodar tvoj sa narodom Ad uradio,
වාක්යය :
7
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
sa stanovnicima Irema, punog palata na stupovima,
වාක්යය :
8
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
kojima ravna ni u jednoj zemlji nije bilo;
වාක්යය :
9
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
i sa Semūdom, koji su stijene u dolini klesali,
වාක්යය :
10
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
a i sa faraonom, koji je vojsku imao,
වාක්යය :
11
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
koji su na Zemlji obijesni bili,
වාක්යය :
12
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
i smutnje na njoj umnožili,
වාක්යය :
13
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
pa je Gospodar tvoj bič patnje na njih spustio,
වාක්යය :
14
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
a Gospodar tvoj je, zaista, u zasjedi
වාක්යය :
15
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
A čovjek, kada ga Gospodar njegov iskuša pa mu počast ukaže i blagodatima ga obaspe, rekne: “Gospodar moj mene je počastvovao!”
වාක්යය :
16
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
A kad ga iskuša i opskrbu njegovu oskudnom učini, onda rekne: “Gospodar moj me je ponizio!”
වාක්යය :
17
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
A nije tako! Vi pažnju siročetu ne ukazujete,
වාක්යය :
18
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
i da se puki siromah nahrani – jedan drugoga ne podstičete,
වාක්යය :
19
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
a nasljedstvo pohlepno jedete
වාක්යය :
20
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
i imetak pretjerano volite.
වාක්යය :
21
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
Uistinu, kada Zemlja bude u komadiće zdrobljena,
වාක්යය :
22
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
i kada dođe Gospodar tvoj, a meleci budu sve red do reda,
වාක්යය :
23
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
i kad se tog Dana primakne Džehennem; tada će se čovjek sjetiti - a na što mu je sjećanje?! -
