আয়াত :
1
وَٱلضُّحَىٰ
পূৰ্বাহ্নৰ শপত,
আয়াত :
2
وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ
শপত ৰাতিৰ, যেতিয়া ই অন্ধকাৰাচ্ছন্ন হয়।
আয়াত :
3
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
তোমাৰ প্ৰতিপালকে তোমাক পৰিত্যাগ কৰা নাই আৰু অসন্তুষ্টও হোৱা নাই।
আয়াত :
4
وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ
নিশ্চয় তোমাৰ বাবে পৰবৰ্তী সময় পূৰ্বৱৰ্তী সময়তকৈ উত্তম।
আয়াত :
5
وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ
নিশ্চয় অনতিপলমে তোমাৰ প্ৰতিপালকে তোমাক (এনেকুৱা) অনুগ্ৰহ প্ৰদান কৰিব, যাৰ ফলত তুমি সন্তুষ্ট হ’বা।
আয়াত :
6
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ
তেওঁ তোমাক অনাথ অৱস্থাত পোৱা নাছিলনে? তাৰ পিছত তেৱেঁই তোমাক আশ্ৰয় দিছে।
আয়াত :
7
وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ
আৰু তেওঁ তোমাক পাইছিল পথহাৰা অৱস্থাত, তাৰ পিছত তেৱেঁই তোমাক পথনিৰ্দেশ দিছে।
আয়াত :
8
وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ
আৰু তেওঁ তোমাক পাইছিল সম্বলহীন দৰিদ্ৰৰূপে, তাৰ পিছত তেৱেঁই অভাৱমুক্ত কৰিলে।
আয়াত :
9
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ
এতেকে তুমি এতীমৰ (অনাথৰ) প্ৰতি কঠোৰ নহ’বা।
আয়াত :
10
وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ
আৰু ভিখাৰীক ধমক নিদিবা।
আয়াত :
11
وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ
আৰু তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ অনুগ্ৰহৰ কথা প্ৰচাৰ কৰা।
