آیت :
16
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ
Maghehero Kami sa kanya sa nguso.
آیت :
17
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ
Tunay na Kami ay sumubok sa kanila kung paanong sumubok Kami sa mga may-ari ng hardin noong sumumpa ang mga ito na talagang pipitas nga ang mga ito doon pagkaumaga.
آیت :
18
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
Hindi sila humihiling ng pahintulot [kay Allāh].[662]
آیت :
19
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Kaya may umikot doon [sa hardin] na isang umiikot [na apoy] mula sa Panginoon mo habang sila ay mga natutulog.
آیت :
20
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
Kaya kinaumagahan iyon ay naging para bang madilim na gabi.[663]
آیت :
21
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
Kaya nagtawagan sila kinaumagahan,
آیت :
22
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
na [mga nagsasabi]: “Magpakaaga kayo sa taniman ninyo kung kayo ay mga mamimitas.”
آیت :
23
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
Kaya humayo sila habang sila ay nagbubulungan,
آیت :
24
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
na [nagsasabi]: “Wala ngang papasok ngayong araw sa inyo na isang dukha.”
آیت :
25
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
Nagpakaaga sila sa layon habang [nag-aakalang] mga makakakaya.
آیت :
26
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
Ngunit noong nakita nila iyon [na nasunog] iyon ay nagsabi sila: “Tunay na tayo ay talagang mga naliligaw;[664]
آیت :
27
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
bagkus tayo ay mga pinagkaitan [ng mga bunga]!”
آیت :
28
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ
Nagsabi ang pinakamaigi sa kanila: “Hindi ba nagsabi ako sa inyo na bakit kasi hindi kayo nagluluwalhati [kay Allāh]?”
آیت :
29
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
Nagsabi sila: “Kaluwalhatian sa Panginoon natin! Tunay na tayo dati ay mga tagalabag sa katarungan.”
آیت :
30
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ
Kaya lumapit sila sa isa’t isa habang nagsisisihan.
آیت :
31
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ
Nagsabi sila: “O kapighatian sa atin; tayo dati ay mga tagapagmalabis.
آیت :
32
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ
Marahil ang Panginoon natin ay magpalit sa atin ng higit na mabuting [harding] kaysa roon; tunay na tayo sa Panginoon natin ay mga naghahangad.”
آیت :
33
كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
Gayon ang pagdurusa [sa Mundo] at talagang ang pagdurusa sa Kabilang-buhay ay higit na malaki, kung sakaling sila ay nakaaalam.
آیت :
34
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ
Tunay na ukol sa mga tagapangilag magkasala, sa piling ng Panginoon nila, ang mga hardin ng kaginhawahan.
آیت :
35
أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ
Kaya gagawa ba Kami sa mga Muslim gaya ng mga salarin?
آیت :
36
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
Ano ang mayroon sa inyo? Papaano kayong humahatol?
آیت :
37
أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ
O mayroon kayong isang kasulatan na doon ay nag-aaral kayo,
آیت :
38
إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
na tunay na ukol sa inyo roon ay talagang ang minamabuti ninyo?
آیت :
39
أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ
O mayroon kayong mga pinanumpaan sa Amin, na aabot hanggang sa Araw ng Pagbangon, na tunay na ukol sa inyo ay ang hinahatol ninyo?
آیت :
40
سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ
Magtanong ka sa kanila kung alin sa kanila roon ay tagaako.
آیت :
41
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
O mayroon silang mga pantambal [kay Allāh]? Kaya magdala sila ng mga pantambal nila kung sila ay mga tapat,
آیت :
42
يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ
sa Araw na may itatambad na isang lulod [ni Allāh] at tatawagin sila [na mga tagatangging sumampalataya at mga mapagpaimbabaw] tungo sa pagpapatirapa ngunit hindi sila[665] makakakaya.
