වාක්‍යය :
1
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
(නබිවරය!) කුමක් පිළිබඳව ද ඔවුන් තමන් අතර විමසා සිටිනුයේ.
වාක්‍යය :
2
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
මහඟු වූ ආරංචිය පිළිබඳව ය.
වාක්‍යය :
3
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
එය ඔවුන් භේද බින්න වී සිටි දෑය.
වාක්‍යය :
4
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
නොඑසේය. ඔවුහු මතු දැන ගනු ඇත.
වාක්‍යය :
5
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
යළි නොඑසේය. ඔවුහු මතු දැන ගනු ඇත.
වාක්‍යය :
6
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
අපි මහපොළොව තොටිල්ලක් ලෙස පත් නොකළෙමු ද?
වාක්‍යය :
7
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
තවද කඳු, කූඤ්ඤ ලෙස ද (පත් නොකළෙමු ද?)
වාක්‍යය :
8
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
තවද අපි නුඹලා ව (ස්ත්‍රී පුරුෂ ලෙස) යුගල වශයෙන් මැව්වෙමු.
වාක්‍යය :
9
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
තවද අපි නුඹලාගේ නින්ද විවේකයක් බවට පත් කළෙමු.
වාක්‍යය :
10
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
තවද අපි රාත්‍රිය ආවරණයක් බවට පත් කළෙමු.
වාක්‍යය :
11
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
තවද අපි දහවල ජීවනෝපාය (සලසා ගන්නක්) බවට පත් කළෙමු.
වාක්‍යය :
12
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
තවද අපි නුඹලාට ඉහළින් ශක්තිමත් (අහස්) හතක් ඉදි කළෙමු.
වාක්‍යය :
13
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
තවද අපි දීප්තියෙන් දැල්වෙන පහනක් බවට (සූර්යයා) පත් කළෙමු.
වාක්‍යය :
14
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
තවද අපි මේඝ වලාවන්ගෙන් (වැසි) ජලය අධික ලෙස පහළ කළෙමු.
වාක්‍යය :
15
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
එමගින් ධාන්‍ය (වර්ග) හා වෘක්ෂලතා ද හට ගනු පිණිස.
වාක්‍යය :
16
وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا
තුරු පතරින් ගහන (සරුසාර) උයන් ද (හට ගනු පිණිස.)
වාක්‍යය :
17
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
නියත වශයෙන්ම තීරණාත්මක දිනයට (අදාළ) කාලය නියම වී ඇත.
වාක්‍යය :
18
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
සූර් (හොරණෑ‍ව) පිඹිනු ලබන දිනයේ දී නුඹලා කණ්ඩායම් වශයෙන් පැමිණෙනු ඇත.
වාක්‍යය :
19
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
තවද අහස විවෘත කරනු ලැබ එය දොරටු බවට පත් වනු ඇත.
වාක්‍යය :
20
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
කඳු (තිබූ තැන් වලින්) විතැන් කරනු ලැබ එය මිරිඟුවක් වනු ඇත.
වාක්‍යය :
21
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
නියත වශයෙන්ම නිරය රැක බලා සිටින ස්ථානයක් විය.
වාක්‍යය :
22
لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا
(එය) සීමාව ඉක්මවා යන්නවුන් සඳහා නවාතැනක් වශයෙනි.
වාක්‍යය :
23
لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
එහි ඔවුහු යුග ගණනාවක්ම වෙසෙන්නන් වෙති.
වාක්‍යය :
24
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
ඔවුහු එහි සිසිල හෝ පානය හෝ රස නොවිඳිති.
වාක්‍යය :
25
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
නමුත් නටන උණු දිය සහ සැරව මිස.
වාක්‍යය :
26
جَزَآءٗ وِفَاقًا
එය සුදුසු ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි.
වාක්‍යය :
27
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
නියත වශයෙන්ම ඔවුහු විනිශ්චය අපේක්ෂා නොකරමින් සිටියෝය.
වාක්‍යය :
28
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
තවද ඔවුහු අපගේ වදන් දැඩි ලෙස බොරු යැයි පවසමින් ප්‍රතික්ෂේප කළෝය.
වාක්‍යය :
29
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
තවද අපි සෑම දෙයක්ම ලිඛිත ව ලේඛණයෙහි සටහන් කර ඇත්තෙමු.
වාක්‍යය :
30
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
“එබැවින් නුඹලා රස විඳිනු. එවිට කිසිවිටෙක දඬුවම මිස අන් කිසිවක් අපි නුඹලාට වැඩි නොකරන්නෙමු.”
